بیوگرافی مصطفی میرسلیم

صبح امروز (۳ اردیبهشت ماه) اولین نشست خبری سیدمصطفی میرسلیم به عنوان کاندیدای رسمی حزب موتلفه اسلامی در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور جمعی از خبرنگاران در محل حزب موتلفه اسلامی برگزار شد. اخبار موسیقی

میرسلیم کیست؟

سیّد مصطفی میر سلیم متولد تهران سال ۱۳۲۶ در خانواده‌ای مذهبی است.
وی از دبیرستان البرز تهران در سال ۱۳۴۴دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیلات عازم فرانسه شد.
درسال ۱۳۴۹ موفق به اخذ فوق‌ لیسانس مهندسی مکانیک از دانشگاه پواتیه فرانسه گردید و به دنبال آن در سال ۱۳۵۱ از مدرسه عالی نفت و موتور پاریس، تخصص مهندسی موتورهای درون‌سوز را کسب کرد.
وی تا سال ۱۳۵۴ در فرانسه به کار در شرکت صنایع مکانیک آلزاس ادامه داد و پس از بازگشت به ایران، به عضویت هیئت علمی دانشگاه پلی‌تکنیک (امیرکبیر) درآمد. میر سلیم در خارج از کشور فعالیتهای سیاسی و مذهبی چشمگیری داشت و وقتی به ایران آمد فعالیتهایش را در ارتباط با دانشگاهیان مسلمان ادامه داد.
او از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ مدیریت بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه را نیز عهده‌دار بود. ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۷ و در زمان اوج‌گیری نهضت انقلابی مردم ایران براثر اصابت گلوله زخمی و جانباز شد و پس از به ثمر رسیدن انقلاب و تشکیل حزب جمهوری اسلامی، به عضویت شورای مرکزی این حزب در‌آمد.

وی همچنین همراه با تعداد دیگری از نیروهای دانشگاهی، در اوایل انقلاب اقدام به تأسیس جامعه اسلامی دانشگاهیان کرد.
در فروردین ۱۳۵۸ از جمله اعضای هیئت اجرایی همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی و در خردادماه این سال ریاست ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی را برعهده داشت. میر سلیم در سال ۱۳۵۸ به معاونت سیاسی اجتماعی وزارت کشور برگزیده شد که تا سال ۱۳۶۱ در این سمت باقی ماند و در طول این مدت مسئولیت اجرایی همه‌پرسی قانون اساسی، برگزاری اولین دوره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی را نیز عهده‌دار بود. همچنین سرپرستی شهربانی جمهوری اسلامی، سرپرستی بنیاد امور جنگ زدگان و قائم‌ مقامی وزارت کشور از جمله دیگر مسئولیت‌های وی در خلال این مدت بوده است.در سال ۱۳۶۱ به سرپرستی نهاد ریاست جمهوری و مشاورت عالی رئیس‌جمهور برگزیده ‌شد که تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی ‌ماند(در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت اله خامنه ای مد ظله العالی) . به دنبال آن از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات شد و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رابرعهده گرفت. میرسلیم از سال ۱۳۶۸تا ۱۳۷۶ به عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی درآمد و در طول سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ مسئولیت دبیری این شورا را نیز عهده دار بود.

ریاست هیئت امنای بنیاد دایره‌المعارف اسلامی از سال ۱۳۶۲ و مدیر عاملی این بنیاد طی سالهای ۶۸ تا ۷۳ از دیگر مسئولیت‌های وی به شمار می‌آید. در سال ۱۳۷۵ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت در آمد و از سال ۱۳۷۸ عهده‌دار معاونت فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص شد. وی همچنین مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایران) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را نیز بر عهده دارد.

میر سلیم کار حزبی را با تعطیلی حزب جمهوری اسلامی، تعطیل نکرد و از سال ۱۳۷۲ عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی شد. او سالها است به عنوان رئیس شورای مرکزی ، نقشی راهبردی در هدایت این حزب با سابقه دارد و در مهرماه ۱۳۹۴ بیشترین رأی را از مجمع عمومی برای یک دوره سه ساله به دست آورد و مسئولیتش نیز تمدید شد. همچنین در آخرین مجمع عمومی موتلفه اسلامی، وی با رأی بالا به عنوان عضو هیأت نظارت بر کرسی مرحوم عسگراولادی نشست. میرسلیم صاحب تألیفات متعدد فرهنگی و سیاسی و فنی است که از آن میان کتاب تألیفی وی در رشتۀ موتورهای درونسوز در ۱۳۶۸ برندۀ جایزۀ کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهی شد. کتاب فنی دیگری نیز که زیر نظر او در زمینۀ دانش و فناوری موتورملی پایه گاز تدوین شد در ۱۳۸۶ عنوان بهترین تألیف را کسب کرد.

فعالیت‌های سیاسی

میرسلیم از اعضای شاخص حزب موتلفه اسلامی است. وی با استعفای عسگراولادی از دبیرکلی، سمت ریاست شورای مرکزی این حزب را که تازه ایجاد شده بود عهده‌دار شد و طبق اعلام روابط عمومی این حزب، در مجمع عمومی اردیبهشت ۱۳۸۸ برای مدت ۳ سال دیگر به عضویت شورای مرکزی آن انتخاب و سمت ریاست شورای مرکزی وی تمدید شد.

• عضو مؤسس گروه سیاسی موسوم به «پویای توحید» سال ۱۳۵۴
• جانباز انقلاب: مجروح در ۱۶ شهریور ۱۳۵۷
• مسوول تبلیغات حزب جمهوری اسلامی از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰
• عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از اسفند ۱۳۵۷ تا۱۳۶۰
• عضو مؤسس و عضو هیئت دبیران جامعه اسلامی دانشگاهیان
• عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی از ۱۳۷۲

فعالیت‌های دولتی

تنها مسئولیت پیش از انقلاب وی مدیر بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه در سال‌های ۱۳۵۴–۱۳۵۷ می‌باشد. لاکن در سال‌های پس از انقلاب سمت‌های متعددی را عهده دار شده‌است.

• عضو هیئت اجرایی همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی، فروردین ۱۳۵۸
• رئیس ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، خرداد ۱۳۵۸
• معاون سیاسی اجتماعی وزارت کشور از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱
• سرپرست شهربانی جمهوری اسلامی ایران از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹
• سرپرست بنیاد امور جنگزدگان از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰
• قائم‌مقام وزیر کشور در ۱۳۶۰
• سرپرست نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی رئیس جمهور از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸
• مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲
• وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶
• عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام از ۱۳۷۵ تا کنون
• معاون فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک از ۱۳۷۸
• عضو هیئت مدیرهٔ شرکت دسا (دیزل سنگین ایران)
• رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو (ایپکو)
• ناظر عالی طرح موتور ملی پایهٔ گازسوز
• ناظر عالی طرح موتور ملی دیزل سواری